Πολιτισμός

Ναι...Να ‘μαι και πάλι...Γεια...

Πολιτισμός σου λέει ο άλλος! Κάθεσαι στην ωραία σου καρεκλίτσα και έχεις τον κόσμο ολόκληρο στα μάτια σου, στ’ αυτιά σου, μπροστά σου, να ξεδιπλώνεται, να γελά, να κλαίει, να χαίρεται και να λυπάται, να γεννιέται και να πεθαίνει κι εσύ, με τον πισινό σου αναπαυτικά καθισμένο στην ανατομική σούπερ ντούπερ προαναφερθείσα καρεκλίτσα τον παρατηρείς σε μια κατάσταση ημικαταπληξίας. Το στόμα σου καμιά φορά χάσκει ανοιχτό, τα βλέφαρα παίζουν, αλλά εσύ εκεί, παρακολουθείς το θαύμα μπροστά στα μάτια σου, το θαύμα στο οποίο όλοι σε θέλουν πρωταγωνιστή, αλλά εσύ παραμένεις ακόμη κομπάρσος, αλλά πού θα πάει, σε περιμένει μια μέρα το χειροκρότημα του φιλοθεάμονος κοινού για να σε κουφάνει, είσαι τόσο σίγουρος γι’ αυτό, μάγκα μου, τόσο σίγουρος που δεν δίνεις σημασία στο μούδιασμα που απλώνεται σιγά σιγά στον πισινό σου κι ας ήταν η καρεκλίτσα σου σούπερ ντούπερ ανατομική κι ας την πλήρωσες δεν ξέρω κι εγώ πόσο.

Όλα κοντά και όλα μακριά...

Πολιτισμός σου λέει ο άλλος...Επικοινωνία! Επικοινωνιακός!!! (Μπλιαχ!!!)...Κοινωνία της πληροφορίας...Μονδέρνες, high tech, σοβαρές, "τεχνοκρατικές", αστείες λέξεις, που τις έμαθες, στις μάθανε, θα τις μάθεις κι εσύ σε άλλους, είναι ωραίες στο άκουσμα και γεμίζουν το στόμα σου καθώς τις προφέρεις, άσχετα αν δεν έχεις ιδέα τί σημαίνουν, δεν έχεις ιδέα ποιοι τύποι κινούν τα γρανάζια εκεί πίσω για να έχεις κι εσύ τον πρωταγωνιστικό ρόλο που όλοι σου τάζουν.

Όλα κοντινά και όλα μακρινά...

Πολιτισμός «σω» λέει...Κλικ και ντάιαλ το νάμπερ με τα πολλά ψηφία...This call is for free, «σω» λέει...Μά’ιστα...Παράσιτα μηδέν...Ήχος καμπάνα...Θαύμα, θαύμα, χριστιανοί! Συνέβη κι αυτό σήμερις! Αναπάντεχα! Έτσι δε συμβαίνουν τα θαύματα άλλωστε; Παράτα τώρα το «θαύμα» του κόσμου, μάγκα, κι αφέσου στο original αυτό θαυματάκι. Άκου τη φωνούλα εκείνη στο ακουστικό...Κάτι σου λέει, βρε και θα το χάσεις...Κάτι ψιθυρίζει για ιδανικούς κόσμους, για ιδανικά σύμπαντα! Τον λατρεύεις τον ήχο της κι ας διαφωνείς με το σκεπτικό...Αλλά έτσι ήσουν πάντα...Ανικανοποίητος...Πάντα ήσουν ο τύπος του «υπάρχουν και καλύτερα» όταν γνωρίζεις ότι υπάρχουν και πολύ χειρότερα. Θα μάθεις να λατρεύεις και το σκεπτικό όσο κι αν μας το παίζεις τώρα σκληρό καρύδι! Η φωνούλα κάτι ξέρει!...Αφέσου τώρα στη μουσική της και πάψε να μας τα πρήζεις...Χάνεις το θαύμα το πραγματικό, το ολοζώντανο κι αυτό δεν συγχωρείται, μάγκα. Η γκρίνια σου σταματά εδώ!

Καμιά φορά τα μακρινά είναι κι ευλογημένα.

Σήμερα έμαθα ότι η πληρότητα είναι εύθραστη...Θα κοιμηθώ πλήρης...γι’ απόψε...